คนหนึ่งคน กับความรักที่เคยได้มี
คิดว่าจะดี จะยั่งยืนและมั่นคงชั่วฟ้า
แต่ที่ฉันคิดมันผิด
ที่เคยเข้าใจว่ารัก แกร่งดังภูผา
สุดท้ายความรักเป็นแค่เพียง
ก้อนเมฆที่บนฟ้า ไม่ช้าก็สลาย
ลอย รักของฉัน มันหลุดลอยหายไป
มันจากไปที่ใดไม่รู้
สิ่งที่เหลือคือความอ่อนไหว
และใจฉันที่มันเลื่อนลอย
ไม่รู้วันเดือนปี และจุดหมาย
ที่ตรงไหนที่ตัวฉันต้องไป
มันหลงทิศทาง ไม่มีรักนำทาง
ให้ฉันอุ่นใจอีกแล้ว
ยอมทุ่มเท เพื่อมีรักดีๆ เหมือนอย่างใคร
ฉันภาวนา ให้ไม่เจอรักที่ทำให้เสียใจ
ก็คิดว่าสิ่งที่มีอยู่ตรงหน้า
ทำให้ฉันมีวันที่สุขใจ ไม่เคยรู้เลย
ว่าลงท้ายมันก็คือความฝันตลอดมา
เมื่อที่ฉันคิดมันผิด
ที่เคยเข้าใจว่ารัก แกร่งดังภูผา
สุดท้ายความรักเป็นแค่เพียง
ก้อนเมฆที่บนฟ้า ไม่ช้าก็สลาย
ลอย รักของฉัน มันหลุดลอยหายไป
มันจากไปที่ใดไม่รู้
สิ่งที่เหลือคือความอ่อนไหว
และใจฉันที่มันเลื่อนลอย
ไม่รู้วันเดือนปี และจุดหมาย
ที่ตรงไหนที่ตัวฉันต้องไป
มันหลงทิศทาง ไม่มีรักนำทาง
ให้ฉันอุ่นใจอีกแล้ว